بابا ی عزیزم

بسم الله

دختر یعنی لطافت ...

یعنی برگ ِ گل

من دختر هستم ...

اما نه به لطافت برگ ِ گل

این روز ها زبر شده ام ...

روحم که بزرگ شد ...

جسمم شکسته شد ...

زیر بار زندگی 

در نوای سرفه های پدر 

در ناصر خسرو به دنبال دارو ...

همزمان درس 

و

خون دل خوردن از نیش و حرف ها ... 

شکسته شدم ...

اما هر بار که می گویی :

دخترم 

با همان لطافت قبلی جواب می دهم جانم بابای گلم ؟

و تو لبخند میزنی و روح من پرواز می کند ... 

 نمی خواهم روانت هم مانند جسمت جانباز شود ... 

 بابای عزیزم ... ، دوستت دارم ... تنها بخند که به خنده ی تو زنده ام و جان دوباره می گیرم ... 

ـــــ

دلنوشت ( استفاده با ذکر منبع )